Categorie: columns
-
Hoe huil jij eigenlijk?
Hoe huil jij eigenlijk, vroeg jongste me toen ik haar naar bed bracht. Zij had zich al onder de dekens genesteld, was zich daar al met opgefrommeld lichaam aan het opwarmen. Ik wilde net het boek over Kaatje openslaan om haar voor te lezen, toen ze me – terwijl ze haar gezicht weer half…
-
Het is tijd …
Dinsdag was de sterfdag van André Hazes. En je kunt van hem vinden wat je wilt, ik was fan. Nee, ik ben fan. Niet van zijn stijl van leven. Niet van zijn streken. Maar van zijn stem. Van zijn teksten. De smart en de snik. Altijd vind ik wel weer een ander nummer van…
-
Niemand die me stoort
Ik heb na mijn studie een aantal jaren voor verschillende bazen gewerkt, maar dat ging me niet goed af. Dat had deels met het werk zelf te maken, dat me niet helemaal lag, maar ook met de werkplek. Ik moet rust om me heen hebben. Het moet stil zijn. Zodat ik me helemaal en alleen…
-
Ik ben in zijn schaduw komen staan.
Hoe gaat het met Dré? Het is een vraag die me tegenwoordig vaak wordt gesteld. Heel vaak. Om niet te zeggen: iedere dag. En inderdaad, eigen schuld. Ik heb het er zelf naar gemaakt. Met mijn ongebreidelde reeks verhaaltjes op deze plek over de jongen. En dan te weten dat ik ooit de ambitie had…
-
Joleeeeeeene
Van die dagen dat je even klaar bent met alles en iedereen. Dat je geen zin hebt in het alledaagse. In dat wat je altijd al doet. Van die piekerdagen. Dat je de knorpot uithangt. Uit onzekerheid. Twijfels. Dat je zelfs serieus overweegt om de pen er definitief bij neer te gooien. Om eens…
-
Nog heel even
Nog heel even. Lang zal het ons niet meer gegund zijn. Dat laatste bijzondere momentje van de dag. Van hun dag. Het moment dat het bedtijd is. Plassen, tanden poetsen, pyjama aan en dan … voorlezen. Eén verhaaltje. Iedere avond. Nooit meer. Vijf minuutjes. Soms tien. Afhankelijk van het boekje dat ze uit hebben…
-
Niet verklappen, hè
Mama is jarig. En dus moest er worden geshopt. Zonder mama. Met mij. Jongste wist al precies wat ze wilde kopen. Een lekkernij bij Rudolf Vermeulen, de chocoladewinkel in Veghel. Net als vorig jaar. Toen werd het een groot chocolade hart waarop de chocolatier met marsepein krulletters ‘voor de allerliefste mama’ had gespoten. De…
-
Tussen de oren
Een verzoekje aan u. Omwille van Dré. Het gaat hem namelijk even niet zo lekker. Kijk, dat hij zachtaardig is, zelfs onderdanig, weten we natuurlijk al veel langer. Het is een goedzak. Iemand die met alles en iedereen het beste voor heeft en zichzelf op het tweede plan zet. Die voor iedereen een lebber klaar…
-
Ik ga internationaal
Het gaat goed met mijn carrière. Wat zeg ik: het gaat fantastisch. Ik heb zelfs heel sterk het gevoel dat ik binnenkort zomaar eens een hele grote slag zou kunnen slaan. En dan is het maar de vraag of ik voor Erp, Veghel, Brabant, Nederland te behouden ben. Welke carrière, vraagt u zich nu af….
-
Dezelfde ogen
Dezelfde ogen, dezelfde mond, dezelfde lach. We gaan steeds meer op elkaar lijken elke dag … Het zijn de eerste regels uit een nummer dat Marco Borsato samen met zijn dochter zingt. Het lied staat aan in de auto. En jongste zingt mee. Van het eerste tot het laatste woord, inclusief de korte rap die…