Auteur: Jeroen

Zit ik deze ochtend rustig te tikken, komt een van de vaste columnisten onaangekondigd langs. ‘Het is half elf’, zegt hij. ‘Koffietijd. Ik heb gebak bij me, heb jij de koffie?’ ‘Want dit is toch de personeelskantine’, knipoogt hij, als ik hem koffie inschenk? Iets over twaalven word ik gebeld. De drukker heeft de kranten…

‘Maar vind jij Guinness bier echt lekker?’ Het is zaterdag, burendag, we hebben met een man of zestig de straat afgezet, pils erbij en ik ga naast de man zitten van wie ik weet dat hij ook van een speciaalbiertje houd. Of ik van Guinness houd, vraagt hij me. ‘Ja’, zeg ik. ‘Maar eerlijk is…

‘Zero-click is een zegen’, lees ik. Zucht. Eigenlijk ben ik de laatst aangewezen persoon om iets over marketing te schrijven. Ik heb niet zo veel met alles wat marketing wordt genoemd. Marketing was ooit, zo was mij op de middelbare geleerd, het afstemmen van je producten of diensten op de behoeften van de markt. Dat…

‘Of hebben jullie hier iemand werken die goed foto’s kan maken …?’ Ik heb al een aantal jaren een scheve haat-liefdeverhouding met mijn camera. Scheef in de zin van: meer haat dan liefde. Welke instelling ik ook gebruikte: mijn foto’s waren nooit echt scherp. Dat frustreerde ja. Ik weet dat aan mijn eigen onkunde. Had…

Het bord stond er de afgelopen twee maanden elke vrijdag: ‘Open. Voor wie brand jij een kaarsje?’ Met één letter die is afgeplakt: “Ik dacht dat je brandt met dt schreef”, lacht de dienstdoende koster. Het bord stond er, had ik ook al wel eens gezien, maar ik fietste telkens door. Het kwam niet uit…

Elke dag bloggen … Elke dag een verhaal. Of bijna elke dag. Ik ging het gewoon doen, zo had ik een half jaar geleden bedacht. Ik merkte direct dat het me iets bracht. Schrijven was ordenen. Schrijven zorgde ook dat ik de dingen die ik deed bewuster deed: er moest immers over worden geschreven. En…

Ik ben wat aan het twijfelen over mijn identiteit … ‘Je Frans is echt goed’, vertelt de vrouw me. Ik ben deze zomer in Grandcamp-Maisy, een stadje in Normandië, waar we voor één nacht een appartement hebben geboekt. Ik ben aan het inchecken en raak aan de praat met de vrouw achter de balie. Ze…

‘Goh, nou heb ik de Telegraaf gehaald,’ zeg ik zaterdagavond, op een feestje. ‘Waar heb je die gehaald?’ … Zo’n vrienden heb ik. Niet vragen: oh, wat leuk, hoezo? Nee, direct de draak ermee steken als ik dan toch eens keer wat te ‘zwetsen’ heb. Mooi. Ik houd daar van. Beide beentjes op de grond….

Een van de dingen die misschien wel het meeste indruk op me heeft gemaakt deze vakantie is die vrouw op het bankje. Of indruk … Dat is een groot woord. Iets wat me het meest bij is gebleven. Dat klinkt beter. En dan nog voelt dat niet helemaal fijn om te zeggen als je er…

‘Ik ga naar de Efteling!’ Het moet nog zeven uur in de ochtend worden, als ik met de hond de inrit afwandel en het buurjongetje van een paar deuren verderop naar me roept. Doet hij anders niet. Nu wel. Vlak voordat hij de auto instapt. En je hoort aan zijn stem dat hij naar deze…