Categorie: columns
-
Abrupt afscheid
Nog steeds is Leentje een deel van ons gezin. Althans, als het aan de jongste ligt. Het konijn, dat zijn meisjesnaam te danken had aan het feit dat ons was voorgehouden dat het een meisje was in plaats van de agressieve macho tot wie het zich later ontpopte, is inmiddels meer dan twee jaar geleden…
-
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet …
Ervan overtuigd zijn dat je nog lang niet oud bent. Sterker nog: menen dat je er nog uitziet als in je beste dagen. Een man van de wereld. Een adonis. Volwassen weliswaar, maar met een jongensachtige en misschien zelfs nog wel aantrekkelijke ondeugd. De wereld ligt nog aan je voeten. Je geniet van het leven….
-
Wat vindt ze eigenlijk van mij?
Hoe mama aan haar geld kwam, dat begreep ze wel. Jongste. Vijf jaar oud. Want mama werkt bij Saskia in het kinderdagverblijf. Twee dagen in de week. En Saskia betaalt mama daar voor. Nee, dat had ze allemaal heel helder. Maar hoe kwam ik aan mijn geld, vroeg ze mij donderdag uit het niets; vanuit…
-
‘De lesbie is naar de buren.’
‘De lesbie is naar de buren.’ Dat klinkt als een gecodeerd bericht dat uit een krakkemikkig transistorradiootje de ether is ingestuurd. Een bericht op Radio Oranje. Tijdens WOII vanuit Londen naar verwachtingsvol Nederland gestuurd. Op een zolderkamertje beluisterd. Met de ramen geblindeerd. ‘De lesbie is naar de buren. Ik herhaal: de lesbie is naar de…
-
Stoppen
Afgelopen maandag. De start van een nieuw leven. De dag ervoor had ik mijn laatste voetbalwedstrijd op zondag gespeeld. Na twaalf jaar in de selectie te hebben gespeeld en negen jaar in het derde, gaan de zondagse schoenen de wilgen in. Om te worden ingeruild voor mijn zaterdagse kicks. Oftewel: van Erp 3 naar de…
-
bolletjes
Lente. En dus tijd voor nieuwe kleren. Zaterdag ben ik in Veghel gaan shoppen, bij Jeroen van den Akker. Mooie zaak. Vriendelijke mensen. Daar zou het gaan gebeuren. Een blouse had ik nodig. Gewoon een nette blouse. Dat werd een lichtblauwe. Inderdaad, weer een lichtblauwe. Net als die andere nette blouse van mij. Blauw blijft kennelijk…
-
Een voorbeeld voor een kleine 1 miljoen mensen …
Vandaag is de dag van de kleine schrijver, las ik. Dat zette me aan het denken. Want er zijn alleen in ons land al naar schatting een ‘kleine’ miljoen kleine schrijvers. Bijna een miljoen mensen die keihard werken om met het hoofd boven het maaiveld uit te komen. Ooit. Die ervan dromen om te worden…
-
De perfecte surprise voor schoonmoeder.
De nachtmerrie deze dagen voor iedere jongen en iedere man: een surprise bedenken voor schoonmoeder. Een cadeau voor een tientje. Met een gedicht erbij. Ga er maar aan staan. Je wilt indruk maken, laten merken dat je gevoel voor stijl en humor hebt, maar zonder dat het er allemaal te dik bovenop ligt. Niet te…
-
Een wedstrijdje fluiten
De voetbalclub heeft mensen nodig die af en toe eens een wedstrijdje in de jeugd willen fluiten, zo stelde de trainer. Prima, zei ik. Laat mij maar een keer fluiten. Geen probleem. Graag zelfs. Iedere zaterdag hang ik als meidenpapa in de balletschool en rondom het korfbalveld. Fijn om weer eens gewoon op het voetbalveld…
-
Column – Lekker belangrijk
Af en toe vergeet je wel eens om papa te zijn. Vaak is dat aan het begin van de avond. Als ze vermoeid zijn. Prikkelbaar. En boos om het minste of geringste. Hoog tijd, zeg je. Kijk maar eens hoe donker het al is. Het is echt al héél laat, stel je met klem, dankbaar…