Ik schrijf. En dus ben ik een schrijver. Eentje zonder al te veel pretenties weliswaar. Want het enige dat ik met het schrijven altijd heb willen bereiken, is een kleine glimlach op het gezicht, bij mezelf, bij mijn lezers of publiek. Nee, dan mijn buurman, van een paar deuren verder. Hij komt oorspronkelijk uit Iran,…

Altijd gedacht dat ik als dorpsjournalist exclusief het kleine nieuws versla. Dat je daar juist dorpsjournalist voor bent. En laat dan de grote media het grote nieuws maar verslaan. Mooie scheiding, dacht ik altijd … Vanmorgen was ik uitgenodigd voor een heus persmoment. Een moment waar landelijke en regionale pers voor was uitgenodigd, zo kreeg…

Ze zwaait als ik voorbij kom fietsen. Of ik even wil stoppen. Ze zit op haar terras, met haar overbuurman, in de seniorenwoningen in het dorp. Het was haar al verschillende keren opgevallen. Dat als ze achter haar rollator naar de supermarkt ging, dat er dan mensen, fietsers vaak, op het bankje in de hoek…

‘Oh, mag jij het vandaag een beetje aan elkaar lullen …?’ Afgelopen zaterdag kom ik aanlopen op de plek waar ik dadelijk als babs een stel mag gaan trouwen. In Geldrop. Prachtige locatie: bij het kasteel, in de tuin, onder drie imponerende bomen. En dan schijnt ook tegen alle verwachtingen de zon nog eens. Maar:…

‘Duizenden bezoekers trekt deze site binnenkort.’ Zo heb ik dat hier op mijn site staan. Met een dikke knipoog. Tenminste, dat dacht ik altijd … ‘Je vorige verhaal in de krant vond ik beter.’ Gisteravond sta ik op een feestje en word ik aangesproken op mijn columns in de krant. Hij las ze steevast, zo…

Maak er maar geen praat van. Beter als je dit leest en weer vergeet! Zo dacht ik eerst dat ik dit verhaal moest beginnen. Want normaal geef ik op donderdagavond voetbaltraining aan een groep meiden. Maar het is vakantie, het is overdag 25 graden hier op kantoor, in de koelkast ligt wat lekkers en het…