Tag: columns
-
Ik sloeg haar en beukte met mijn benen tegen haar achterwerk.
Het was tijdens de vakantie in Noord-Ierland. We hadden al wandelend bijna ons huisje op de klippen bereikt, toen we een ijzingwekkende noodkreet hoorden: Bèèèèèè! Rechts naast ons, in de sloot, stond een schaap. Met haar poten vastgezogen in de zompige, strontige grond. En met haar dikke wollen vest verstrikt geraakt in een kluwen van doornige…
-
Stiekem had ik gehoopt toch wel iets verder te zijn …
Ik ‘besta’ vijftien jaar. Natuurlijk ging ook mijn column in de krant van deze week daarover: Ik ben er nog niet helemaal over uit wat ik ervan moet denken. Afgelopen maandag bestond ik vijftien jaar. Dat wil zeggen: het was die dag precies 15 jaar geleden dat ik naar de Kamer van Koophandel reed…
-
Was ik anders de anchorman van het Achtuurjournaal geweest?
Deze week is het precies tien jaar geleden dat ‘mijn’ eerste Erpse Krant verscheen. Iets meer dan tien jaar geleden dus al dat ik mijn jawoord aan Frans van Hek en Jan Penninx gaf, de vorige ‘eigenaren’ van de Erpse Krant. Tien jaar. Die voorbij zijn gevlogen. Heb ik nooit spijt gehad?
-
Nog heel even
Nog heel even. Lang zal het ons niet meer gegund zijn. Dat laatste bijzondere momentje van de dag. Van hun dag. Het moment dat het bedtijd is. Plassen, tanden poetsen, pyjama aan en dan … voorlezen. Eén verhaaltje. Iedere avond. Nooit meer. Vijf minuutjes. Soms tien. Afhankelijk van het boekje dat ze uit hebben…
-
Niet verklappen, hè
Mama is jarig. En dus moest er worden geshopt. Zonder mama. Met mij. Jongste wist al precies wat ze wilde kopen. Een lekkernij bij Rudolf Vermeulen, de chocoladewinkel in Veghel. Net als vorig jaar. Toen werd het een groot chocolade hart waarop de chocolatier met marsepein krulletters ‘voor de allerliefste mama’ had gespoten. De…
-
Tussen de oren
Een verzoekje aan u. Omwille van Dré. Het gaat hem namelijk even niet zo lekker. Kijk, dat hij zachtaardig is, zelfs onderdanig, weten we natuurlijk al veel langer. Het is een goedzak. Iemand die met alles en iedereen het beste voor heeft en zichzelf op het tweede plan zet. Die voor iedereen een lebber klaar…
-
Ik ga internationaal
Het gaat goed met mijn carrière. Wat zeg ik: het gaat fantastisch. Ik heb zelfs heel sterk het gevoel dat ik binnenkort zomaar eens een hele grote slag zou kunnen slaan. En dan is het maar de vraag of ik voor Erp, Veghel, Brabant, Nederland te behouden ben. Welke carrière, vraagt u zich nu af….
-
Dezelfde ogen
Dezelfde ogen, dezelfde mond, dezelfde lach. We gaan steeds meer op elkaar lijken elke dag … Het zijn de eerste regels uit een nummer dat Marco Borsato samen met zijn dochter zingt. Het lied staat aan in de auto. En jongste zingt mee. Van het eerste tot het laatste woord, inclusief de korte rap die…
-
Abrupt afscheid
Nog steeds is Leentje een deel van ons gezin. Althans, als het aan de jongste ligt. Het konijn, dat zijn meisjesnaam te danken had aan het feit dat ons was voorgehouden dat het een meisje was in plaats van de agressieve macho tot wie het zich later ontpopte, is inmiddels meer dan twee jaar geleden…
-
Wat vindt ze eigenlijk van mij?
Hoe mama aan haar geld kwam, dat begreep ze wel. Jongste. Vijf jaar oud. Want mama werkt bij Saskia in het kinderdagverblijf. Twee dagen in de week. En Saskia betaalt mama daar voor. Nee, dat had ze allemaal heel helder. Maar hoe kwam ik aan mijn geld, vroeg ze mij donderdag uit het niets; vanuit…