Jeroen Vissers

dorpsjournalist, trouwambtenaar en schrijver die al meer dan 20 jaar op het punt staat om door te breken

‘Beetje lullen’ en ‘geen hol verdienen’

‘Oh, mag jij het vandaag een beetje aan elkaar lullen …?’

Afgelopen zaterdag kom ik aanlopen op de plek waar ik dadelijk als babs een stel mag gaan trouwen. In Geldrop. Prachtige locatie: bij het kasteel, in de tuin, onder drie imponerende bomen. En dan schijnt ook tegen alle verwachtingen de zon nog eens.

Maar: aan elkaar lullen …

Ik mis even wat respect voor mijn vak als trouwambtenaar -)

Dat zeg ik hem ook. Met een knipoog.

Ergens ben ik blij dat het zo overkomt op aanwezigen. Dat het allemaal spontaan lijkt wat ik zeg. Maar: het schrijven van een woordje dat gemiddeld zo’n drie kwartier duurt, kost aardig wat kruim. Zo moet je een stel in één avond al leren kennen. Heel hun levens, wie ze waren, wie ze zijn, die ontmoeting, de eerste kus, het aanzoek, hun karakters, hun hobby’s …

Alle verhalen.

Liefst ook alle details.

Om daar vervolgens op mijn toetsenbord mee aan de slag te gaan. Hun verhaal op te schrijven, met mijn sausje daaroverheen.

‘Vraag jij zo veel geld!!!! Dan word ik ook babs!’

Krijg ik gisteren weer te horen.

Prima. Ik laat zoiets lekker van me afglijden. Ze moest eens weten …

Afgelopen maandag heb ik ook een ceremonie, nu bij een van mijn favoriete trouwlocaties in de buurt: De Brabantse Hoeve. Altijd als ik daar kom, hangt er zo’n relaxte sfeer. Feestelijk, maar ontspannen. Dat zit hem in de aankleding, in de mensen die er werken. Het is allemaal niet geforceerd, het is heel puur, gastvrij en warm.

Supertof stel ook nog eens. En dat geldt ook voor de gasten.

Veel gelachen.

En leuk om dan na afloop het enthousiasme van alle gasten te ervaren.

‘Ik wil ook babs worden’, zegt een van de gasten. ‘Nu weet ik het zeker. Mag ik je nummer? Dan bel ik je binnenkort.’

Prima. Leuk, collega er bij.

De fotograaf is helemaal enthousiast. Dat vind ik misschien altijd wel het leukste: die maken zo veel ceremonies mee. Als zij enthousiast zijn, dan betekent dat ook écht iets.

En dan stapt er een man op me af, geeft me een compliment en zegt:

‘Dat babsen, dat verdient zeker geen hol!’

Gelukkig, ook nog iemand gesproken deze week die wel wat begrip heeft voor al mijn werk -)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *