Hulp uit onverwachte hoek bij de promotie van mijn boek. Professor Dokter Ernst Bohlmeijer van Universiteit Twente, in een interview met het Brabants Dagblad aangeduid als de professor van het geluk, raadt de mensen aan om mijn boek te lezen.
Een compliment van de bovenste plank.
Vereerd ben ik dan ook. Geëmotioneerd zelfs. Het voelt als een vorm van beloning voor vele jaren schrijverschap. Tot diep in de nacht zwoegen op korte verhalen, om mijn lezers beet te pakken en mee te nemen in mijn leven. Om hen, tijdens en na het lezen, even een glimlach op het gezicht te doen bezorgen.
Verhalen die, zoals het Brabants Dagblad in een interview met mij als schrijver van het boek ‘Kleine dingen’ gisteren al schreef, voor ‘een vrolijk accent op de dag zorgen’.
Die woorden vervulden me al met trots. Deden me gloeien.
En dan de dag erop, opnieuw in het Brabants Dagblad, deze woorden van professor dokter Ernst Bohlmeijer, die jarenlang onderzoek deed naar ‘het levensgeluk’. En dat onderzoek besluit met dit advies. Om maar vooral te genieten van mijn boek …
Het voelt zo immens. Zo onwezenlijk ook.
Want ík kan wel zeggen dat iedereen mijn boek moet lezen, maar als een professor dat zegt, de professor van het geluk ook nog eens, dan is het dus gewoon wetenschappelijk bewezen dat het lezen van mijn boek je gelukkig maakt.
Het enige wat ik dan nog kan zeggen is: koop vooral mijn boek ‘Kleine dingen‘. Het is voor je eigen bestwil. Voor je eigen levensgeluk.
Geef een reactie