Jeroen Vissers

dorpsjournalist, trouwambtenaar en schrijver die al meer dan 20 jaar op het punt staat om door te breken

Auteur: Jeroen

  • jeroen. stapt in 2012 eerder in

    Het jaar 2011 was een goed jaar. Ik heb veel opdrachten gehad. Mijn doelen gehaald. Maar het jaar zit erop. Poppetje gezien, kastje dicht. Tijd om vooruit te kijken. Wat gaat 2012 brengen? Iets anders. Daar was ik al langer over uit. Veel langer. Ik schrijf namelijk veel. En heb in het schrijven aardig mijn…

  • Laat zien wie je écht bent

    Ik wil een mailing versturen, vertelde hij me. Ik ben een half jaar geleden gestart als ondernemer, maar het loopt nog niet over met de klanten. Ik begin hem nu zachtjesaan toch wel te knijpen. Er moet iets gebeuren. Of ik die mailing wilde schrijven? Een afspraak werd gemaakt. Koffie gedronken. Hij deed zijn verhaal….

  • De kracht van woorden

    Kwam deze promotiefilm van een Engels bureau deze week tegen. Hij is al weer een jaar oud, maar ik had hem nog nooit gezien. De film geeft heel krachtig de kern van ons vak weer: dat je door de juiste woorden te gebruiken tot een veel beter resultaat kunt komen.

  • De fascinerende wereld van de Nederlandse ui

    Ik heb een paar hectische weken achter de rug, waarbij ik het hele land heb doorkruist. Ik ben een paar dagen in de IJsselmeerpolder geweest, in Noord-Holland, in de Achterhoek en in de provincie Zeeland. Overal om interviews af te nemen. Voor het derde jaar op rij heb ik namelijk mee mogen werken aan de…

  • Even een frisse neus …

    Kijk, wij brengen veel tijd door op kantoor. Collega Dré en ik. Dat is het lot van de schrijver en zijn aangever. Hard werken. In een relatief kleine ruimte, afgeschermd van de buitenwereld. Dan is het zaak om te voorkomen dat je gaat navelstaren. Dat je te veel in je eigen wereldje gaat leven. En…

  • Je vindt me in de kleine lettertjes

    Als ik een mooi magazine of krachtige brochure in handen krijg, ga ik direct op zoek naar het colofon. Wie heeft dat moois ontworpen? Van wiens hand komen die teksten? Ben ik altijd benieuwd naar. Ik dacht altijd dat dit een stukje beroepsdeformatie zou zijn. Oprechte interesse gemengd met – als het werk echt gaaf…

  • Het postvakantiale syndroom …

    … hoe kom ik er vanaf? Opstarten? Pfoe. Het valt me zwaar. Het gemak en de vanzelfsprekendheid waarmee ik drie weken terug mijn toetsenbord er van langs gaf zijn verdwenen. De vingers zijn stroef. De duim bijvoorbeeld blijft telkens hangen op de spatiebalk. In Word verschijnen continu rode cirkeltjes in beeld. En het ergste: de…

  • Ik ben de meest betrouwbare tekstschrijver

    Ik ben een van de meest betrouwbare tekstschrijvers van Nederland. Dat is geen zwets. Niet uit de duim gezogen. Het is wetenschappelijk bewezen. En dus keihard waar. Het persbericht is de deur uit. De media zullen het ongetwijfeld oppikken. Binnenkort weet iedereen het. Amerikaans onderzoek heeft namelijk aangetoond dat mannen met een relatief breed gezicht…

  • Nog één jaar gek doen …

    … en ik ben perfect. Vandaag op de kop af ‘besta’ ik elf jaar. Dat wil zeggen: elf jaar geleden trok ik ’s morgens de stoute schoenen aan, reed naar de Kamer van Koophandel, schreef me in en was daarmee officieel ondernemer. De reden dat ik dat deed, kan ik me nog heel goed voor…

  • Ik ben een schrijver …

    … en een schrijver schrijft. Klaar. Het hoge woord is er uit: ik word schrijver. Verrassend? Niet echt, hè. Voor iemand die al elf jaar alles schrijft wat los en vast zit. Toch is daar een hele worsteling aan voorafgegaan voordat het zover was dat ik mezelf schrijver wilde noemen. Want er waren altijd heel…